Gisteren mochten we een klein half uurtje in de grote
bewegende simulator van de universiteit van Iowa rijden en ik moet zeggen: ik was onder de indruk. De
realiteitswaarde was zeer groot. Toen mijn collega reed, kon ik vanuit de controlekamer enkele filmpjes maken van de console en ook tijdens mijn eigen rit heb ik achter het stuur wat gefilmd :-)
Momenteel loopt er een nachtstudie op het NADS en we hebben
dit traject dan ook gereden. Omdat de testpersonen normaal ’s avonds komen en
ze geen fel licht mogen zien, zijn de lichten in het gebouw ook aangepast
(roodachtig). Tijdens de rit zelf heb je ook het gevoel dat het donker is: de
verkeersborden reflecteren en je ‘koplampen’ van je auto zorgen voor je eigen
licht. De realiteitswaarde is zo sterk dat wanneer je een
boordsteen raakt je auto omhoog gaat en de band kan dan stuk gaan
waardoor je scheef begint te trekken. Ook de ondergrond waarop je rijdt zorgt
voor feedback. Zo reden we op een gravelondergrond en dit voelde aan als rijden
op een landelijke weg en ook het geluid was zo. Als je remde kreeg je dezelfde feedback als in een echte auto omdat de console mee bewoog.
Hieronder kan je twee filmpjes zien. Het eerste toont de beweging van de console als mijn collega remt en de tweede geeft het beeld op de gravenweg.