Afgelopen dinsdag organiseerde Vrouw&Maatschappij Kortenaken een
interessante lezing over vrouwen in de “Groote oorlog”. Er werden verschillende
verhalen verteld over hoe vrouwen de WO I beleefden. Zo was er
een Engelse vrouw die graag oorlogscorrespondente wou zijn en zich daarom als man
had verkleed om op die manier naar het front te mogen als soldaat. Eens ze daar was
bleek het toch niet allemaal te zijn zoals ze had verwacht en schreef ze
de volgende boodschap in haar dagboek: “Een overvloed
aan ellende zorgt voor afstomping. Misschien is het daarom dat de ellende van
één mens veel meer indruk op je maakt dan de ellende van een hele massa. Deze
dakloze vluchtelinge, (...) maakte op mij een diepe indruk en liet mij zien wat
oorlog echt betekent”. Het is een waarheid die ook vandaag geldt. We kijken
allemaal naar het nieuws en zien elke dag grote rampen maar nemen ze niet of amper op en
staan er niet bij stil. Enkel wanneer we rechtstreeks betrokken zijn treft het ons...
