Het debat in Kortenaken kon rekenen op een grote
belangstelling: zo’n 300 aanwezigen (waarvan 76 kandidaten). In het begin kwam
het even moeizaam op gang, maar het liep al snel los. Mijn algemene conclusie
is (oke, ze kan misschien licht bevooroordeeld zijn maar ik heb ze nog van
enkele neutrale aanwezigen gehoord) dat de meerderheid uitblonk in dossierkennis en visie, de NV-A
voornamelijk het oppositiewerk deed en geen nieuwe ideeën had en dat de Open
VLD nog op zoek is naar “hun plan”.
Dit laatste werd mooi geïllustreerd door de vraag waar de
KMO-zone moet komen. Het antwoord van Open VLD was “wij hebben een alternatief
dat ligt in Waanrode maar we zeggen nu niet waar. Het ligt op 300 m van een
huis”. Ik vraag me dan af wat ze te vrezen hebben om nu niet te zeggen waar zij
de zone plannen. Schrik voor buurtbewoners of toch geen plan?
Ook de grote verandering bij N-VA heb ik niet gemerkt. De
jonge lijsttrekker had duidelijk zijn financieel lesje van zijn vader geleerd
en kon dus ook de cijfertjes opsommen, maar er kwamen geen concrete voorstellen
over de financiën. Ze stelden wel dat de ambtenarij gerust wat afgebouwd mag
worden en niet de taak van het college van burgemeester en schepen moeten doen.
Mij lijkt een sterk college met sterke en gedreven ambtenaren het ideale voor een
gemeente. In de lijstduwer van de N-VA was ik volledig ontgoocheld want die
hebben we jammer genoeg (bijna) niet gehoord.
Bij de sp.a plus-lijst viel de groene kandidaat mij op die
op een frisse manier zijn ideeën aanbracht. Ook hun lijsttrekker kent haar
dossiers en was gevat wanneer het over kinderopvangplaatsen ging. De jeugdraad
had wel een kritische vraag gesteld over de betrokkenheid van de raad bij
bepaalde thema’s (bv. sporthal).
Voor CD&V namen Stefaan en Annita het op en ze hebben
dit volgens mij zeer goed gedaan. Elk had enkele specifieke thema’s. Ze konden
beiden een beroep doen op een goede dossierkennis en dit werd duidelijk met de
vragen over gescheiden riolering. In de straat horen we immers vaak fabeltjes
dat bepaalde werken nutteloos zijn geweest omdat de straat binnenkort weer
opgebroken moet worden. Er is echter gekozen om nu fietspaden aan te leggen met
subsidies in plaats nog 10 à 15 jaar onveilige fietspaden te hebben en te
wachten tot de rioleringswerken van start kunnen gaan. Bovendien moeten de
fietspaden niet opgebroken worden bij de rioleringswerken. Dit lijkt me een
goede visie en een doordacht plan.
Het was dus een boeiende avond en hopelijk hebben de
niet-kandidaten die aanwezig waren er ook iets aan gehad. Kortenaken is op 6 jaar tijd fel veranderd en de veranderingen mogen gezien worden. Uiteraard kunnen sommige dingen beter en is het werk nog niet af, maar daar willen we nog verder aan werken.